Na enig gestudeer was mijn route dit jaar geheel in de Samnaungruppe gepland. Gekozen werd voor de laatste week van Mei wat wel nog overlast van sneeuw kon opleveren. De hutten waren net open dus dat was geen probleem, alleen de huttenwirt van de Hexenseehutte moest de hut als het ware `opstartten` omdat we de eersten dit seizoen zouden zijn. Route: Kappl-See-Ascherhutte-Hexenseehutte en via hochweg 713 en de Grubelesee terug naar Kappl.
2e van links debutant `koukleum` Maurice Cleven
2e van rechts debutant Jack Duckers
Vertrekkend met goed weer en redelijk warm bij Haus Inge te voet door het dal naar See als opwarmer. Na 2 uur wordt bij See de weg overgestoken en met de kabelbaan verder omhoog naar 1800 meter teneinde het saaie stuk door het bos te vermijden.
Ook dit laatste stukje bos werd na een half uur overwonnen maar helaas wees het gemarkeerde pad ons nu de weg over een zwarte skipiste omhoog. Aangemoedigd door Milka koeien werd de groep zigzaggend over de piste uit elkaar getrokken. Debutant Maurice demareerde gevolgd door Twan en Jurgen. Pascal op enige afstand, later gevolgd door Leon. Jack moest het ritme nog vinden, op zijn eigen tempo werd hij door Rammstein aangemoedigd.
 |
`too short, too tall, doesn`t matter , one size fits all. Zu gross, zu klein, der Sclagbaum sollte oben sein!! Schones Fraulein, lust auf mehr? Blitzkrieg mit den fleischgewehr! Schnapps i`m koppf, du holde braut, steck bratwurst in dein sauerkraut................ Het weer bleef droog met bewolking, temperatuur tussen de 5 en 10 Gr.C en een kil briesje. Met ruim 1 uur verschil arriveerde iedereen bij de Ascherhutte op 2256 mtr hoogte net voor 13.00 uur. Een lunch en een Weissen werden genuttigd.  Maurice,Pascal en Twan Sneeuw ! Geen topbeklimming. Het middagprogamma stond nog open en er werd een poging ondernomen om bij de hut gelegen 2987 mtr hoge `Rotpleiskopf `te bedwingen, echter wederom gooide sneeuw en slecht weer roet in het eten. s`Avonds werd een heerlijk ( we waren de enigen!! ) huttenmaal genuttigd: Soep,Reuzeschnitzels ( ze bleven maar op die varkens slaan in de keuken ) en als toetje kaiserschmarren. Voldaan gingen we op tijd naar het lager.......de favoriete plek van Maurice ( koud en moe )  Lief he.....??!!! Dag 2: Hexenseehutte Dag 2 werd, wat later bleek, een van de pittigste tochten van de geitenhistorie. Na een ontbijt vertrokken we vol goede moed richting Hexenseehutte , gelegen in het Oberinntall bij Serfaus en Fiss. Gelegen dus aan de andere kant van het Paznauntal.  Gereed voor de tocht naar de Hexenseehutte. Het weer was wederom bewolkt en koud. ( 5 gr C ), er was dreiging van regen of sneeuw op hoogte.  De route van dag 2 Het eerste uur was gemoedelijk op hoogte om een berg heen. Even waren we het pad kwijt maar debutant Maurice `rende` 200 mtr naar beneden om een bewegwijzering te kunnen lezen. En passant werd hij ook nog overvallen door een kudde schapen, maar gelukkig wist hij zijn vege lijf te redden door in de wegwijzer paal te klimmen.  Prachtig gebied; Mooi te zien op de Google-Earth foto hierboven Het tempo lag vrij hoog wat de groep weer splitste, maar onderweg werd op mekaar gewacht. Na 1 uur liep het gemarkeerde pas stijl berg op. De grond was nat en moeilijk beloopbaar en helaas begon het weer flink te regenen met later sneeuw.  Regenpakken aan Op een gegeven moment werd het gebied steeds moeilijker te belopen vanwege vele sneeuwvelden. Het rood gemarkeerde pad was inmiddels onvindbaar en na een korte geitenvergadering werd besloten onder aanvoering van Twan verder te gaan. Leon en met name Jack Hadden moeite met de sneeuwvelden en steile klim. Jack zakte meerdere keren door de sneeuwlaag heen wat hem enkele mooie `handtekeningen` bezorgde en hem de titel `gletsjerdeskundige`opleverde.  Echte kerels dragen een korte broek, toch Jack?? Na 3 1/2 uur werd de top bereikt van de Massnerjoch die uitzicht gaf op de hut. Super!!  Hexenseehutte, door sneeuw omgeven Vanaf hier bleek het nog een klein uur lopen tot de hut. Leon en Jack hadden een flinke achterstand opgelopen maar ook zij voegden zich later bij de groep in de hut. De huttenwirt had niet gedacht dat we de tocht zouden volbrengen vanwege het slechte weer en sneeuw. Chapeau geiten !!. Twan, met recht, geit van de dag vanwege zijn doorzettingsvermogen. Wel drong het tot me door dat de tocht op dag 3, via hohenweg 713 en Grubelesee terug naar Kappl onmogelijk zou zijn door de sneeuw. De hut was lekker warm en na overleg met de wirt werd ons het volgende voorgesteld: We zouden teruglopen naar zijn bus die drie kwartier verderop geparkeerd stond en vandaar naar het Kolnerhaus waar warm water en een goede keuken tot onze beschikking zou staan. Het kolnerhaus ligt bij Serfaus. Vanaf deze hut zouden we verder naar beneden lopen richting het dorpje Ried waar we de bus zouden nemen terug naar Kappl.  Met het 4WD busje naar het Kolnerhaus  Natafelen met de wirt van beide hutten: Een ECHTE berggeit van 67 jaar Dag 3 Terug naar Kappl Onze laatste wandeldag begon wederom met regen, maar dit hiel niet lang stand. Een 2 uur durende wandeling vanaf de hut richting het dal bij de Tosens was zeer relaxed. Jack was helemaal `on business`, bergaf wandelen is helemaal zijn ding. Vanaf Tosens liepen we evenwijdig aan de Inn ( rivier ) vier uur lang richting Ried.  Dag 3; Relaxte tocht  Met de Bus van Ried naar Landeck en vanaf hier overstappen met de bus naar Kappl. Geitentocht 2009 kwam te einde. Een supertocht  De volgende dag;Terug naar Sittard...... en wie kwamen we auf den Autobahn tegen.......  Woehahahahahahahhahaha!!!!!!!!! Hexensee hutte en Hexenkopf 6 weken later  Sorry geiten........Als teaser in dit blog toch ff `sjtangen`; Oppergeit Meijer laat zien hoe het moet. Van de Hexenseehutte naar de Hexenkopf in 1,5 uur. Weer: Beautiful. Sneeuw: Nada. Uitzicht: Bellissimo !!!! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten