v.l.n.r. Johan, Koen, Twan, Pascal,Paul en Jurgen
Op het einde van de zomer leek het rustige Partenen al begonnen aan de winterslaap, echter op 1 plek zowaar wat leven in de brouwerij op het buitenterras en dat bleek nou net het basecamp voor de berggeiten. Gasthof Backstuba.
Dat buitenterras was een prima plek om, bijkomend van de reis, het eerste glaasje ( glas ) te heffen.
Mooi dat we, na de kamerverdeling, meteen in het restaurant konden aanschuiven voor het culinaire diner en sinds jaren zijn de geiten geswitched naar mooie Oostenrijkse wijnen als begeleider bij de hoogwaardige schnitzls und pommes. Prachtige proefnotities gaan over de tong bij de Zweigelt, Blauburgunder, Blaufrankisch, St Laurant en voor enkelen een grüner Veltiner of......was het Veltliner 😄???
Maar even terug naar het begin.....het vertrek. In het midden staat Anne, onze pensionado en vanaf 2021 beschermvrouwe van de intensieve berggeiten.
Dag 1 vertrokken we naar de Heilbronner hutte gelegen op 2320 mtr hoogte. Deze hut ligt precies op de grens van het Montafon en het Paznaumtal en is tevens de laatste hut op hoogte die in de Verwall gruppe bezocht zijn door de berggeiten.
De dag startte met mooi en zonnig weer en dat zou deze drie dagen ook zo blijven. Vanaf het 1050 mtr hoog gelegen dorp een pittige klim steil omhoog door het bos naar de eerste pitsstop gelegen aan het tussenstation van de Vermunthbahn.
Vanaf daar een prachtige wandeling boven de bomengrens langs de stausee Kops en de laatste Alm
( Alpe Verbella ) waar het gezellig druk was met dagwandelaars en mountainbikers die uit alle richtingen kwamen.
De laatste 300 meter naar de Heilbronner hütte steil maar easy going alles in totaal 6 uurtjes
Kops stausee
 |
| Laatste meters naar de Heilbronner hűtte |
Dag 2 was iedereen op voorbereid. Vandaag zouden in 8-10 uur de Wormser höhenweg bewandelen naar de Wormser hütte
Vroeg op, na het ontbijt om 08:00 op pad. Dan wordt je in de ochtend getrakteerd op een strakblauwe hemel en een prachtig uitzicht.
Deze dag zou, ondanks het prachtige weer niet eenvoudig worden. Met temperaturen boven de 20 graden op 2200-2300 mtr hoogte en in totaal 1800 hoogtemeters!
Onderschatte factor was de watervoorraad, die zeker door ondergetekende met 1,5 ltr veel te weinig was. Tegen vijven met kramp en behoorlijk uitgedroogd arriveerde ik als laatste. Koen, ondanks zooltjes, toch met blaren ook niet ongeschonden uit de strijd maar so what ......we survived. Wat een prachtige dag en wat een mooie en gezellig authentieke hut
Ochtend 07.00 uur. Uitzicht vanaf de slaapkamer
Wormser hohenweg
Verdiend! chillen op een almluder stoel 😆
Wormser hutte
Zonsondergang, uitzicht naar Schruns
Dag drie voor Pascal en Koen damageconrtrol. Onwillige spieren en blaren noopten tot de kortere afdaling, Twan, Johan, Paul en Jurgen pikten nog twee topjes. Vlakbij de hut lag de kreuzjoch ( 2398 mtr) en via een bergrug werd ook nog de Zamangspitze bedwongen ( 2386mtr ). Vanaf deze top een prachtig uitzicht over het montafondal met St Gallenkirch, Schruns en het verderop gelegen Gargellen in een zijdal.
Na een afdaling van 400 meter nam Koen de lift naar St Gallenkirch, Pascal ging de dalafdaling wel aan en werd na twee uurtjes herenigd met de rest die het steilere bospad als afkorting hadden genomen. In de vroege middag werd met een heerlijke lunch de wandeltocht afgesloten en namen we de bus terug naar Partenen waar na opfrissing nog een heerlijk biertje op het terras werd gedronken.
Tot 2022, wordt vervolgd
