vlnr Jurgen,Pascal,Twan, Johan, Paul en koen
Maandag 3 Juli vertrokken de intensieve berggeiten alweer voor de 17e (!!) keer naar Oostenrijk, deze keer naar het plaatsje Gosau op de grens van Steiermarken en het Salzburgerland.
Voor intimi het `Salzkammergut` ook wel het gebied van de zoutwinning.
De bergketen waar we gaan wandelen zijn de beruchte Dachsteingebirge , befaamd van zijn steile hellingen, de Gletsjer en de vele klettersteigroutes.
Eindpunt van de autorit en start van de wandeling was gastof Gosauschmied in het hintertal van Gosau vlakbij de vorderer Gosausee.
Dag 1
Na een ontbijt rugzakken ingepakt en op weg via de twee Gosau seen +1495 omhoog naar de
adamekhütte gelegen aan de voet van der hoher Dachstein.
Na een klein halfuur werd de Gosau See bereikt, bekend van het prachtige uitzicht richting het Dachstein massief en populair onder de Instagramposts.
Vorderer Gosausee.
Vanwege `steinschlag` aan de linkerkant van de oever moesten we via de rechter zijde verder door lopen naar de `hinterer gosausee` die ook vaak ydillische foto`s oplevert maar helaas bleek het waterniveau sterk te zijn gedaald. Na enig klimwerk bereikten we de broodnodige pitsstop de Holzmeister Alm. Vanaf hier nog ruim 1100 mr omhoog naar de Hut.
afgesproken werd om om de 400 mtr even te pauzeren. en juist bij de 1e pauze kwam Johan erachter dat zijn zonnebril foetsie was ......Terug naar de alm wie weet op de route een vondst maar helaas. Dus Johan heeft deze 1e dag +300 mtr extra hoogtemeters gemaakt, dit voor de statistieken. Na bijna 5 1/2 uur , 15,67 km en (voor mij ) 2775 caloriën lichter tijd voor opschaling met een käseplatte en een vaasje Erdinger ( of Radler 😆 )
Op weg naar de hut de beide gosauseen
Adamekhutte ( 2196 hmr ) in het vizier
Vlak na aankomst een stevige bui en het moet gezegd worden.....qua weer hebben we alle drie de wandeldagen flink wat mazzel gehad.
Dag 2
Even pas op de plaats. Twan, al langer last van gastro-intestinale problemen twijfelde over voortzetting bij gebrek aan energie. Aangemoedigd door Johan die zooóóó slecht had geslapen dat hij Twan wilde vergezellen om af te dalen naar Gosau. Jammer dan; bij de splitsing omhoog of omlaag besloot Twan toch door te gaan....en Johan dus ook. Op naar de Simonyhütte.
Het bleek een goede zet. Deze zwarte 8 km zou wel even in drie uurtjes gepiept worden maar het werden er ruim 6 !
De tocht werd afgewisseld met een stenig gletcherparcours, spleten en vele, zeer vele sneeuwvelden.
Pauze. Tot nu toe `anstrengend` maar genietend van de omgeving
Oke. Dit wordt serieuzer
Na het bereiken van het hoogste punt op 2300 mtr werd de afdaling ingezet naar de hut. Thank god, dit zou toch easy moeten zijn, toch? NOT!! Vanaf de top moesten we een fors sneeuwveld van ruim 200m mtr steil afdalen. Een Staalkabel of stijgijzers wellicht handig maar de vooraf ingewonnen info bleek volgens de ingewijden `trittsicherheit` voldoende te zijn. Voor dit laatste zijn we allen geslaagd behalve ondergetekende. In a slip of a moment bleek ik een indrukwekkende glijpartij van +/- 30-40 mtr in te zetten met een onbekend einde. Bij een poging af te remmen met de wandelstokken werd alleen maar acceleratie gestimuleerd.
Believe me Johan...Ik heb echt `gewerkt` en Twan...dank voor je `weesjegroetjes`. Een rots bleek mijn eindpunt waar ik tekende voor een (been)breuk maar het werd een pittige schaafwond. Na het normaliseren van mijn hartslag en downgraden van de adrenaline werd het gutsende bloed vakkundig met een hoopje sneeuw schoongemaakt. Das dan wel weer handig. Onbedoeld hoofdrolspeler vandaag.
Het laatste half uur gelukkig gewoon over de steentjes naar de hut waar bleek dat mijn ( onze ) escapades door voorgangers niet onopgemerkt waren gebleven. En nog een geluk. Na een uur betrok de hemel en voltrok zich een spectaculair onweer met hagel en veel neerslag.
Na een heerlijk avondeten werd `op tijd` het lager opgezocht waar eerder de overige lagerbewoners werden opgeschrikt door een swashende Johan met bijbehorende Rambo rituelen. En geslapen moest er worden na de beroerde 1e nacht dus nam Johan 1 ml droomsap en nam Jurgen er zo maar twee!!! Doe eens gek dacht hij. Hij had de gehele nacht goed doorgeslapen maar zijn dromen bleken een waar horrorverhaal. Oke jurgen...we verraden niets.....What happens on the mountain, stays on the mountain..... 😆😆
Dag 3
Vandaag niet gehaast, rustig aan om 08.30 de afdaling ingezet naar het ruim 1700 mr lager gelegen Hallstatt. Vooraf gevreesd door Koen maar hij heeft het zonder problemen volbracht.
Na 1 uur al een pauzestop bij het gezellige Wiesberghaus op 1880 mr. Na een echte Latte Macchiato en Apfelstrudl verder omlaag naar Hallstatt.
bye,bye Simonyhutte
Na bijna vijf uur werd Hallstatt bereikt in totaal 14,9 km. Prachtig plaatsje gelegen aan de Hallstatter see maar helaas voor de 500 inwoners wordt deze schoonheid verpest door bussen vol met aziaten die een selfie willen maken omdat toevallig een dineydecor van de animatiefilm Frozen hierop is gebaseerd.
Na een half uur smachtend te wachten op de lijnbus werden we terugvervoerd naar Gosau.
De tocht werd afgesloten met een heerlijke Oostenrijkse maaltijd bij het nabijgelegen `gasthaus Echo`. Eindelijk een betaalbare Heisse Liebe voor Jurgen!
Hallstatt aan het meer. Vanaf hier ydillisch......
Deze keer een selfie met een bouwkraan 😆😆
Heren, volgend jaar tocht nr 18, plannen in voorbereiding. Anne dank voor je `bescherming`en de aangename bevoorrading op de heenweg, Vivian dank alweer voor `speck mit eier`.
