v.l.n.r Jurgen,Johan,Twan, Koen,Pascal, Michael en Paul
De 2020 editie van de intensieve berggeiten kende gemengde gevoelens. Natuurlijk is onze #foreverberggeit minigeit Maurice er deze 14e editie niet bij en anderzijds altijd spannend de geldende coronamaatregelen die dit jaar grotendeels voor Oostenrijk, en zeker Osttirol, gelukkig bespaard zijn gebleven.
Later dan normaal, 14 September vertrokken de berggeiten op tijd naar het Virgental. Bekend terrein, immers in 2015 waren we hier eerder en maakten we de noordelijke Venedigergruppe onveilig.
Dit jaar de zuidkant van het Virgental, de Lasorlinggruppe. Gereserveerd vooraf in downtown Virgen hotel Schlossnerhoff waar na aankomst nog heerlijk werd genoten van een `welkomstbiertje' 😉 , maatje half litertje x 3 . Genieten ja want de weersvoorspellingen waren buitengewoon goed voor de komende dagen 🌞🌞
Veel foto`s deze post maar het het hadden er nog veel meer kunnen zijn.
( Voor details klik op de foto ! )
Plan de campagne op dag 1 via Virgen ruim 1400 mtr omhoog naar de Zupalseehütte gelegen op 2350 mtr. Natuurlijk saai eerst door het bos maar de door de eigenaresse aangeboden hüttentaxi werd eervol afgeslagen. Hüttentaxi?? Nein! Alles zu Fuß jaja die bergziegen betrügen nicht.
Alles klar!! Wir sind fertig
Natuurlijk de sprinters voorop, de diesels enigzins op achterstand werd de groep na een dik uur gesplit op weg naar het eerste checkpoint, de onbemande wetterkreuzhütte. De zupalseehütte kende twee bewegwijzeringen en dus bleven Twan en Pascal de navigatie via de Garmin trouw. De rest werd hierdoor, wat later bleek, op grote achterstand gezet 😃 en natuurlijk kwam dit door de "lange pauze" die de heren hadden genomen.......yeah right . Maar serieus......de hut lag in een fenomenaal panoramisch lanschap omgeven door imposante toppen en nabij gelegen meertje. Door het mooie weer goed zichtbaar de Grossvenediger in het noorden en de Grossglockner in het oosten.
Twan op weg naar de Zupalseehutte ( midden )
De hut werd, heel ongewoon, bewirtschaftet door twee vrij jonge mannen. De eigenaar en kok, de andere bediende en manusje van alles. In eigendom en dus niet afhankelijk van de Alpenvereins. De heren waren in de middag door de dagjesmensen niet echt vrij van stress en de hongerige en dorstige geiten wilden nog graag de huisberg Legerle beklimmen. "Aber ihr bleibt die nacht und hast noch viel zeit........hun inschatting bleek juist. Een uur later na het verorberen van de nodige calorieen in no time 250 mtr omhoog naar de Legerle ( 2575 mtr ) die bij dit weer ons op nog mooiere uitzichten trakteerde.
Nog ruim op tijd voor de aangename douche en avondeten genoten de uitbaters van een welverdiende 'Jonko' ( Jaaaaaa man ) en de geiten van een pre dinner biertje. Na het avondeten nog leuk gebabbeld met de eigenaar die de hut die vanaf dit jaar de bevoorrading zelf onderhield met een crossmotortje in plaats van de veel te dure helicopter. Het ietwat verbrede pad naar het dal, zelf aangelegd en net breed genoeg om een vat bier op de rug mee te nemen .Heel normaal 😨......#respect.
Dag 2 wederom fantastisch en ( Jurgen wordt elke nacht om 4 uur wakker....) weer vroeg op pad om via een omweg naar de Lasorlinghűtte te wandelen. Vanaf hut meteen steil omhoog richting de 2725 mtr hoge Donnerstein. Bekend in het Virgental is de graatwandeling vanaf de Zupalkogel/Griften, Donnerstein en de Speikboden. Het was fantastisch! Over de graat wandelend links het Defereggental en rechts het Virgental. Aan de horizon herkenbaar het Villgratental en zelf nog enkele toppen van de Dolomieten.
Graatwandeling van Donnerstein naar Speikboden
Top van de Speikboden
Vanaf de Speikbodentop werd gekozen voor een omweg naar de Lasorlinghűtte daar waar de overige berggeiten, mij DE OPPERGEIT, mijn navigatierskills in twijfel trokken. Eerst 400 meter omlaag om dan een ruime bocht weer gestaag omhoog richting de Gritzer Seeen. En op elke bewegwijzering stond die verdammte Lasorlinghűtte niet. Tja dan worden de geitjes toch onrustig want stel......je verdwaalt .......! Of course liepen we goed want na 2 uurtjes wandelen aangekomen bij de Gritzer seeen stond eindelijk de verlossing op de vertrouwde bordjes.
Gritzer seeen
Opgelucht dartelden de geitjes in de weide en werd het laatste stuk van de wandeling via de Virgentörl ( scharte 2631 mtr ) afgedaald naar de hut. Net op tijd want de lucht betrok en de eerste verwachte en aangekondigde onweersklappen waren te horen. Ook de Lasorlinghűtte, prachtig gelegen aan de voet én het doel van de derde dag; de Lasorling ( 3095 mtr )
Dag drie in twijfel. Gedurende de nacht had het stevig geregend en ook in de ochtend nog dreigende regen en laaghangende wolken. En op advies van de wirt werd de beklimming van de Lasorling gecancelled en besloten om via de 2850 mtr hoge scharte aan de voet van de Saűle af te dalen naar de Bergerseehutte en verder omlaag naar Virgen. Eerst 500 mtr omhoog om dan gestaag 1900 mtr dalen naar het dal. De beklimming van de scharte een pittig stuk, steil met het laatste stuk met staalkabels.
Klaar voor de laatste etappe
Afdaling via de scharte naar de Bergerseehutte
Na bijna drie uur werd de Bergerseehutte bereikt en heerlijk gelunched onder het genot van een biertje een bord pasta en latte macchiato voor Johan ....NOT !!
de huttenwirt in het midden. Specialiteit op 2200 mtr hoogte: Latte Macchiato!!
Vanaf de Bergerseehutte vervolgde de prachtige wandeling verder, nu weer met een heerlijk zonnetje, omlaag in drie uur naar Virgen. Onderweg werden nog enige hindernissen genomen
Een mooie afsluiter...... met latte macchiato!!!!!
Thx mannen , tot volgend jaar de 15e editie!!
