Crew 2025 v.l.n.r.
Pascal, Johan, Twan, Jurgen, Paul en Koen
Maandag 30 Juni vertrokken we met de basisopstelling van de laatste jaren, alhoewel..... berggeit van het eerste uur Jurgen had zich dit jaar afgemeld omdat de diploma uitreiking van dochter Daphne in deze week zou plaats vinden. Kwestie van prioriteiten stellen, toch? Gelukkig dat de datum werd verzet en alsnog een lagerbedje voor hem gereserveerd kon worden
Und jawohl, ook dit jaar weer ( wordt het saai?? ) ein fruhstück huize Meijer op 69 mtr boven NAP in Zitterd. Koen verraste ons met zijn eigen gebrouwde Berggeiten Spaubeer, een heuse tripel met een ode aan vriendschap en verbondenheid. Stipt om 08.00 kondigde oppergeit Meijer abmarsch aan richting Bergasthof Grabs in Tschagguns Montafon.
Ook een traditie...de eerste pitsstop bij raststatte Hockenheim daar waar de tijd is stil blijven staan in de seventies. Derrick aangetroffen....."Harry, da stimmt doch was nicht" ,"Harry hol mal den wagen vor".
Verder naar Grabs waar vanaf dalhoogte op 760 hmr geklommen moest worden naar ruim 1400 mtr. Een brede steile weg werd smal, heel smal en ging over in een grindpad. De Skoda van Paul klaarde deze klus met rallyrijder Johan achter het stuur on a easy way....
2 Glazen weizen later vroegen we ons toch af waar Koen bleef.......2 telefoontjes en een half uur later bleek dat zijn vertouwde TOM TOM `vermijd onverharde wegen` niet had uitgevinkt . Verbaasde koeien, schrikdraad, een hellingspercentage van >15% en met een gloeiendhete koppeling werd ook dit avontuur geklaard. Bier bitte!!
Dag 1
Terwijl de rest van Europa gebukt ging onder een hittegolf 😓 tot 38 graden en dit ook in het lagere dal werd gevoeld bleef de temperatuur bij Grabs en hoger beperkt tot 25 graden. De klim werd begonnen richting onze eerste stop van vandaag de op 2250 meter hoog gelegen Tilisina hütte.
Een pittige start, vooral ook door de hoge luchtvochtigheid en meer dan 1100 meter stijging. Na de 1e 400 meter de eerste onderbreking in Alpe Alpila waar de dochter des huizes vrolijk door de koeienstront liep en de alpenyoghurt hierdoor een vreemde bijsmaak kreeg.
Door naar de Tobelsee waar Johan en Twan de temperatuur van het water op elk plekje van hun lichaam hebben ervaren en de aanwezige visjes kirrend van plezier hun adamskostuum aanschouwden. Koen meende een heuse scene in Brokeback mountain 😱 te zien......
Wacht maar koen....deze uitspraak zou zich wreken de volgende dag 😂
Gecko goes alpine II - Tilisuna - 2250m Traditionele cache
Tijdens het diner later op de avond kregen we een toespraak van de huttenwirt die een uitgebreide weersvoorspelling en bezorgdheid voor dag 2 besprak. Gewitter 💥💧wateroverlast en modderstromen hadden zich op 50 km verderop gelegen Gscnitztal voor apocalyptische toestanden gezorgd en zouden de volgende dag zomaar ook in onze regio kunnen toeslaan vanaf een uur of drie. Op tijd vertrekken was het advies. Het ontbijt werd met dit advies een half uur vervroegd ( 06.30 ) en zo stonden de geitjes de volgende ochtend om 07.00 startklaar.
Totalen dag 1: 7,17 kilometer, in bijn a 4 uur. 1175 hoogtemeters , 330 meter daling
Dag 2
Bilkengraat met uitzicht op de Tilisuna see
De dag begon goed. Staalblauwe hemel maar de warmte en hoge luchtvochtigheid was al goed voelbaar. Het zou een memorabele dag worden met pieken en dalen. eerst 250 mtr omhoog naar de Bilkengrat met prachtige uitzichten en verder 700 meter steil omlaag naar het eerste rustpunt van de dag de Lindauer hutte waar de vochtbalans werd gecorrigeerd.
So far so good. Het weer nog steeds goed en de zon zinderend heet. Vanuit de lindauer hutte werd weer 700 mtr geklommen richting het Schweizer tor en het nabij gelegen ( en verlaten ) zollhütte. Hier vertoonde zonnegod Koen zijn eerste conditionele haarscheuren. Rood als een kreeft, te weinig gedronken en onwillige voeten en spieren. Zonnebrand, water en eten erin gekieperd. Verder gebrek aan `uppers` ( Bier ? ) en een literje Plasma Lyte waren niet voorhanden dus opgeven was geen optie. Helaas voor Koen bleef de hitte parten spelen en de verdere 1000 meter omlaag hielpen ook niet. Een heuse zonnesteek lag op de loer en aangekomen bij Alpengasthof Rellstall op 1550 meter hoogte bleek voor Koen het eindpunt.
Vanaf hier vertrok hij in gezelschap van Jurgen ( hiervoor een koninklijke onderscheiding ) met een bergtaxi omlaag naar het dal waar ze in Tschagguns een hotel pakten en een Griekse maaltijd verorberden. Met 36 graden ging koen onder de wol met koude rillingen en plande Jurgen voor de dag erna zijn terugkeer met de taxi naar alpengasthof Rellstall om zich weer te voegen met de rest van de groep.
Voor Paul, Twan, Johan en Pascal in de zinderende hitte en opwellende onweerswolken nog 250 meter omhoog naar de Heinrich Hueter hutte . Een half uur na binnenkomst het langverwachte onweer die achteraf reuze bleek mee te vallen.
Totalen dag 2: 19,2 kilometer in 7 uur. 1153 mtr omhoog en 1611 meter omlaag
Dag 3
Half 11 was de date met Jurgen bij, opnieuw, alpengasthof Rellstall. Blij als een kind stapte hij uit de bus en de geiten zagen dat hij klaar was voor de dagbesteding 😆😆 ( toet-toet )
Vanaf rellstall wederom steil door het bos omhoog en waar we na 2 uurtjes een drie kwartier schuilden voor een hoosbui en een donderklap. Verder naar Haus Matschwitz, gelegen bij de Golmerbahn voor een verdiende pitsstop. De tocht kwam op zijn einde maar de laatste loodjes bleken toch nogmaals 400 meter omhoog naar Berggastof Grabs waar we verwelkomt werden door de bijna herstelde Koen. De geiten zijn weer herenigd en voldaan. Und jetzt bier !!
Totalen dag 3: 14,9 kilometer in 7 uur en 20 minuten. 807 mtr omhoog en 1055 mtr omlaag
Dit was dan weer de enerverende 19e edite van de intensieve berggeiten. Volgend jaar de hopelijk memorabele 20e editie .
