 |
| vlnr Twan,Koen,Paul,Johan en Jurgen Pascal Maandag 1 juli vertrokken de berggeiten ruim 700 km zuidelijker naar het Kleinwalsertal net gelegen in Oostenrijk over de grens bij Oberstdorf. Dit mooie dal eindigt in het pittoreske Baad, gelegen op 1200 mtr, daar waar we basecamp hielden in https://alpenhotel-widderstein.eu/ Ook de berggeiten hebben een gedeeltelijke greendeal gesloten en dus werd auto 2 electrisch 🔌 aangedreven door berggeit van het eerste uur Jurgen. Prima geregeld al was het dat de laadpaal bij raststätte Hockenheim niet meewerkte. Kwestie van de goede QR code op de juiste plek. Enfin met behulp van Paypal werd de Kona in 20 minuten weer vol geladen. aangekomen in Baad snel inkwartieren en rap naar de nabijgelegen Kuhstall waarde ober ons een paar heerlijke vaasjes bracht. Dag 1 het doel de Widdersteinhutte, 800 meter hoger gelegen op 2015 mtr. Deze hut ligt aan de voet van de majestueuze Widderstein , 2533 mtr en tevens de hoogste berg van het Klein Walsertal. Deze hut werd in ruim drie uur bereikt, een heerlijke private hut zonder bemoeienis van de Alpenverein(en). Na een overheerlijke goulashsuppe zou natuurlijk de topbeklimming van de Widderstein een mooi middagdoel zijn ware het niet dat de weersomstandigheden instabiel waren en de beklimming alpine ervaring vroeg. En ook dit jaar werden we wederom verrast door de vele sneeuwvelden op de nordhang flanken. Koen bleef de hut bewaken, Paul, Johan, Jurgen en Twan voor een rondwandeling van nog eens ruim 2 uur en Pascal ging toch een meter of 200 omhoog de flank van de Widderstein verkennen en stelde vast dat een topbeklimming door de vele sneeuw ondoenlijk was.  Op de achtergrond de Widderstein En dan in de avond konden we na een heerlijke maaltijd genieten van de met 3-0 gewonnen wedstrijd van Nederland tegen Roemenië op het EK. Een heuse TV in een berghut,,,,,een primeur!!  |
Dag 2 zoals verwacht regenachtig en ook frisjes met een temperatuur van een graad of 6-7.
Dus de poncho`s of regenoutfit aan om de ruim 6 uur durende wandeling aan te vangen naar eerst de Mindelheimer hutte voor een lunch en verder naar eindstation van de dag de Fiderepasshutte net gelegen in Duitsland. De eerste drie uur nodig voor de eerstgenoemde hut die bereikt werd door meerdere grote sneeuwvelden met nog flink wat hoogteverschillen. De mindelheimer hutte, groot, maar gezellig en met vriendelijk personeel.
Mindelheimer hütte
Na een uurtje waren we weer goed opgewarmd en kon deel twee van de dag aangevangen worden richting de fiderepasshutte te bereiken via de fiderepassscharte ook in drie uur.
Omhooglopend naar de scharte werden we verrast door een drietal, rustig grazende, steenbokken. Blijft een machtig mooi moment om deze giganten en iconen van het hooggebergte te ontmoeten. We namen een kwartier de tijd alvorens we verder liepen richting de hut
Tegen vieren bereikten we de hut, tijd voor de verdiende opwarming, opfrissen en een pint . En dat viel ff tegen......Bij binnenkomst was de verwelkoming van de huttenwirt allerminst aardig. Het veel te krappe halletje moesten we de schoenen uitdoen en werd Johan verrot gescholden omdat hij iets te ver binnen stond. Iets van "die verdammte hollander wieder" 👎👎..... En we moesten direct bijbetalen omdat we geen lid van de alpenverein waren.
Effe rustig Heinrich, Hermann, Joseph of Adolf. De berggeiten sind befehle niet gewend.
In rotvaart werden we naar het lager en trockenraum begeleid daar waar de helft van de geiten snel de weg kwijt waren in deze immense hut. Lucky voor hem.......het slaaplager was prachtig in deze pas gerenoveerde hut. Na een warme douche ( 1 euro per minuut ) eindelijk naar het aufenthaltraum daar waar we de tafel deelden met een groep bevriende Belgen en unne `Sjeng` die menige halve liter naar binnen liet kolken klaar voor de komende 10 uur de volgende dag. Ja grootse plannen dus vroeg op pad om 7 uur maar de volgende ochtend tegen achten lag hij nog bij te komen van de zware 1e dag 😂😂
De berggeiten `frish und fröhlich` dag drie omlaag en terug naar Baad en Basecamp. Easy walk met de bedoeling enkele amen op de route te pauzeren. Alm 1 ging om 10.00 uur open en het was half 10. Verder een uurtje naar alm 2 die pas om 11 uur open ging en het was pas half elf. Niet getreurd....weer een half uur verder nog twee hutjes. Nummer 1 had ruhetag nummer twee alleen open in het weekend 😁
Dus nu gewoon doorlopen terug naar de Kuhstall in Baad waar de ober ons verwelkomde met `seit ihr schon zurück ?? Jawohl !! Een paar pinten , opfrissen en daarna weer nagenieten in de kuhstall waar we door de pa van Jurgen werden getrakteerd op een heerlijke fles `Sjweigelt` van kwaliteit. en nee..... geen fles gruuner veltiner.
Het was weer goed mannen, de 18e ( !! ) editie alweer en we gaan ons weer verheugen op editie 19
 |
